مردی از جنس باران

راهی نمونده تا خدا ، باید فقط باور کنم
من نذر کردم بغضمو ، قبل از سحر پر پر کنم
این روزها من مهمونتم ، هستی و من ندیدمت
از چشم من دوری ولی ، من با دلم می بینمت
این روزها عاشقترم ، خط روی دنیا می کشم
نزدیکتر میشی بهم ، هر چی که تنهاتر میشم
راهی نمونده تا خدا ، باید فقط باید باور کنم
من نذر کردم بغضمو ، قبل از سحر پر پر کنم